อำนาจหน้าที่ของ อบต. มีดังนี้

1. พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ.2537

แก้ไขเพิ่มเติมถึง (ฉบับที่ 7) พ.ศ.2562

     มาตรา 66 องค์การบริหารส่วนตำบลมีอำนาจหน้าที่ในการพัฒนาตำบลทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม

     มาตรา 67 ภายใต้บังคับกฎหมาย องค์การบริหารส่วนตำบล มีหน้าที่ต้องทำในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล ดังต่อไปนี้

     (1) จัดให้มีและบำรุงรักษาทางน้ำและทางบก

     (1.1) รักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย การดูแลการจราจร และส่งเสริมสนับสนุนหน่วยงานอื่นการปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าว

     (2) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำ ทางเดิน และที่สาธารณะรวมทั้งกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล

     (3) ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ

     (4) ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

     (5) จัดการส่งเสริมและสนับสนุนการจัดการศึกษา ศาสนา วัฒนธรรมและการฝึกอบรมให้แก่ประชาชน รวมทั้งการจัดการหรือสนับสนุนการดูแลและพัฒนาเด็กเล็กตามแนวทางที่เสนอแนะ จากกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา

     (6) ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ

     (7) คุ้มครอง ดูแล และบำรุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

     (8) บำรุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

     (9) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมายโดยจัดสรรงบประมาณหรือบุคลากรให้ตามความจำเป็นและสมควร

     มาตรา 68 ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย องค์การบริหารส่วนตำบลอาจจัดทำกิจการในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล ดังต่อไปนี้

     (1) ให้มีน้ำเพื่อการอุปโภค บริโภค และการเกษตร

     (2) ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น

     (3) ให้มีและบำรุงรักษาทางระบายน้ำ

     (4) ให้มีและบำรุงสถานที่ประชุม การกีฬา การพักผ่อนหย่อนใจ และสวนสาธารณะ

     (5) ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์

     (6) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว

     (7) บำรุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร

     (8) การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน

     (9) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตำบล

     (10) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือ และท่าข้าม

     (11) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์

     (12) การท่องเที่ยว

     (13) การผังเมือง

พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542

     มาตรา 16 ให้เทศบาล เมืองพัทยา และองค์การบริหารส่วนตำบลมีอำนาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะเพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นของตนเองดังนี้

     (1) การจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง

     (2) การจัดให้มีและบำรุงรักษาทางบก ทางน้ำ และทางระบายน้ำ

     (3) การจัดให้มีและควบคุมตลาด ท่าเทียบเรือ ท่าข้ามและที่จอดรถ

     (4) การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่นๆ

     (5) การสาธารณูปการ

     (6) การส่งเสริม การฝึก และประกอบอาชีพ

     (7) การพาณิชย์ และการส่งเสริมการลงทุน

     (8) การส่งเสริมการท่องเที่ยว

     (9) การจัดการศึกษา

     (10) การสังคมสงเคราะห์ และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก สตรี คนชรา และผู้ด้อยโอกาส

     (11) การบำรุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

     (12) การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย

     (13) การจัดให้มีและบำรุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ

     (14) การส่งเสริมกีฬา

     (15) การส่งเสริมประชาธิปไตย ความเสมอภาค และสิทธิเสรีภาพของประชาชน

     (16) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น

     (17) การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง

     (18) การกำจัดมูลฝอย สิ่งปฏิกูล และน้ำเสีย

     (19) การสาธารณสุข การอนามัยครอบครัว และการรักษาพยาบาล

     (20) การจัดให้มีและควบคุมสุสานและฌาปนสถาน

     (21) การควบคุมการเลี้ยงสัตว์

     (22) การจัดให้มีและควบคุมการฆ่าสัตว์

     (23) การรักษาความปลอดภัย ความเป็นระเบียบเรียบร้อย และการอนามัย โรงมหรสพ และสาธารณสถานอื่นๆ 

     (24) การจัดการ การบำรุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้ ที่ดิน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

     (25) การผังเมือง

     (26) การขนส่งและวิศวกรรมจราจร

     (27) การดูแลรักษาที่สาธารณะ

     (28) การควบคุมอาคาร

     (29) การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

     (30) การรักษาความสงบเรียบร้อย การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษาความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน

     (31) กิจการอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการประกาศกำหนด

undian langsung HKundian langsung sgpmenggambar langsung SDY